Skeinde panielen

It suvere om ús hinne is ferdwûn, de wrâld is skansearre. De grûn is fersmoarge, it reinwetter is soer. De loft is lang ende lang net skjin mear en it lân en de minsken sitte fol Pfas en pestisiden. As wy de wrâld fan hjoed-de-dei sa yn in pear sinnen beskriuwe, soene je sûnder erch ûnferbidlik depressyf reitsje. En dochs, dochs moatte wy posityf bliuwe. Dat sit no ienris yn ús. Hoe kinne wy ek oars?

Fansels bliuwt it wichtich om ek it moaie fan alles om ús hinne yn te sjen, saken dêr’t wy grutsk op wêze kinne. Wat wy sjogge en weromkenne yn ússels en yn ús bern, yn harren talint en ambysjes, yn ús mienskip, yn ’e keunst of yn ’e waarme herten fan ús âlden. Der bliuwt safolle prachtich moais om te skilderjen. Op it heden doch ik net oars, mar dan wol op skeinde panielen.

 Geschonden panelen

Het zuivere om ons heen is verdwenen, de wereld is beschadigd. De grond is vervuild, het regenwater is zuur. De lucht is lang niet schoon meer en het land en de mensen zitten vol Pfas en pesticiden. Als we de huidige wereld zo in een paar zinnen beschrijven zou men zonder meer onverbiddelijk depressief worden. En toch, toch moeten wij positief blijven. Zo zitten we nu eenmaal in elkaar. Hoe kunnen wij ook anders?

Natuurlijk het belangrijk om ook het mooie van alles in te zien, zaken waar we trots op kunnen zijn. Wat wij zien en herkennen in onszelf en in onze kinderen, in hun talent en ambities, in de onmiddellijke wereld om ons heen, in de kunsten of in de warme harten van onze ouders. Er blijft zoveel schitterends om te schilderen. Tegenwoordig doe ik niets anders, maar dan wel op geschonden panelen.